Bij hoefbevangenheid ontstaat er een ontsteking van de lamellen, deze lamellen vormen de verbinding tussen de hoefwand en het hoefbeen. De aandoening is enorm pijnlijk doordat de zwelling, die ontstaat bij de ontsteking, klem zit in de hoef. In de acute fase is er alleen sprake van een ontsteking, dit is pijnlijk maar kan nog zonder restschade genezen. Bij langer aanhoudende bevangenheid kan het hoefbeen gaan roteren en zelfs zakken in de hoefschoen doordat de diepe buigpees hieraan trekt. Bij een ernstig geval kan deze fase soms al binnen een paar uur bereikt zijn.

Syptomen
Een paard dat hoefbevangen is kan dit op verschillende manieren uiten, bijvoorbeeld door de typische stand: achterover hellend. Daarnaast is hij kreupel en pijnlijk bij kort draaien, de typische gang wordt omschreven alsof het paard op eieren loopt. Daarnaast wil het paard vaak liever niet bewegen en ligt veel. De hoeven zijn vaak warm en pijnlijk bij het bekloppen van de hoefwand en visitatie van de zool, daarnaast heeft het paard vaak een kloppende digitale pols.

Oorzaken
Hoefbevangenheid kan vele verschillende oorzaken hebben, veelal speelt overgewicht en voeding een rol, daarnaast kunnen ook trauma, langdurig transport en overbelasting hoefbevangenheid veroorzaken. Bepaalde medicatie zoals corticosteroïden kunnen bij veelvuldig gebruik hoefbevangenheid veroorzaken. Net als systemische ziektes zoals baarmoederontsteking en hormonale aandoeningen als PPID, EMS en Insuline Resistentie.

Behandeling
De behandeling van hoefbevangenheid bestaat uit het wegnemen van de pijn en het stimuleren van de doorbloeding met medicatie, daarnaast moet een eventuele onderliggende oorzaak aangepakt worden.

Een bevangen hoef kan geholpen worden door deze te bekappen waarbij de hoefwand in de teen wordt ingekort. Bij ernstige gevallen kan met zacht verend materiaal de achterzijde van de voet worden opgehoogd en eventueel in gips gezet worden. Het doel hiervan is om het paard zo comfortabel mogelijk te maken en daarnaast de kans op restschade zo klein mogelijk te maken. Met behulp van een röntgenfoto kan bekeken worden in hoeverre het hoefbeen gekanteld danwel gezakt is.

In het acute stadium is het van belang om het paard zo comfortabel mogelijk te maken. Dit houdt in zo min mogelijk beweging, een dik bed in stal en eventueel een nat stuk zand waar de voeten gekoeld kunnen worden. Wanneer de primaire oorzaak overgewicht of overeten aan gras of brok is moeten er ook in het rantsoen aanpassingen gedaan worden. Dit houdt in droog hooi met een laag suikergehalte en een vitamine/mineralenbrokje. Het suikergehalte van het ruwvoer kan eenvoudig bepaald worden door middel van een ruwvoeranalyse.

Als het paard weer comfortabel is en de ontsteking lijkt uit de voet te zijn dan vindt zich daar een nieuw evenwicht. Het is dan belangrijk dat het paard qua beweging en voeding weer langzaam opgebouwd wordt. Daarnaast zien we in een hoef met een gekanteld hoefbeen een afwijkende groei waardoor het belangrijk is dat het paard iedere 6 weken bekapt of beslagen wordt.  Dit om het paard comfortabel te houden en herhaling van de hoefbevangenheid te voorkomen.

Terug naar informatiebank